بحران چینی در اقتصاد آمریکا

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ "سیاستمداران ما سال های سال به دیگران اجازه داده اند فرصت های شغلی کشور را از ما بربایند، کارگران ما را مجازات کنند و صنایع و کشاورزی آمریکا را هدف قرار بدهند. نمی توانم بگویم این سیاستمداران تنها از حزب دموکرات بوده اند اما دموکرات ها بویژه در این زمینه هیچ حرکتی نکرده اند. از سال 2001 به این سو که چین به سازمان تجارت جهانی پیوست - که باید گفت فاجعه بود - تا سال 2016، آمریکا بیش از 60 هزار کارخانه و میلیون ها شغل خود را از دست داد. چین موانع بسیار بزرگی برای واردات محصولات کشاورزی آمریکا ایجاد کرد و به سرقت اسرار تجاری از مشاغل بخش کشاورزی در آمریکا رو آورد. در طول این سال ها، کسری تراز تجاری ما با چین به رقم تقریبی چهار تریلیون دلار رسید و بویژه آمار و ارقامی که در ده سال گذشته وجود دارد بسیار تکان دهنده است و اگر به 30 سال گذشته بازگردید اصلا باورکردنی نخواهد بود...انتقال ثروت از آمریکا به چین به شکلی بسیار بسیار بزرگ و گسترده اتفاق افتاده و در تامین مالی زیرساخت ها، بخش های فناوری، بازرگانی و نظامی چین مورد استفاده قرار گرفته است. این را بارها و بارها از من شنیده اید "ما در بازسازی چین مشارکت کردیم" ، همچنین شنیده اید که من چینی ها را سرزنش نمی کنم بلکه افرادی را که پیش از من در این جایگاه ایستاده بودند و نمایندگان آنان را سرزنش می کنم.

همان هایی که زمینه را برای چنین رویدادهایی فراهم کردند و به چین اجازه دادند با اقتصاد کشور ما این چنین کند. چینی ها آنچنان ضربه ای به ما زدند که هیچ کس تاکنون موفق نشده بود. این را هم می دانید که بسیاری از کشورها سالیان سال است دارند از آمریکا سود می برند اما هیچ یک از آنها همچون چین از ما سود نبرده است.

"این سخنان ترامپ درجمع کشاورزان آمریکایی نشان‌دهنده عمق بحران چینی در اقتصاد آمریکا است.اقتصادی که از چشم‌انداز بیرونی غیرقابل رقابت بوده اما در حقیقت اقتصادی شکننده و دارای رقبای سرسختی نظیر چین و در آینده نزدیک هندوستان و کشورهای در حال توسعه است. تلاش ترامپ برای برون‌رفت از بحرانی که خود به آن اذعان دارد هرچند در سخنرانی‌ها و لفاظی‌ها قابل حل و فصل است اما اقدامات او و تیم اقتصادی-امنیتی کاخ سفید نشان می‌دهد که راه‌حلهای ترامپ در شرایط فعلی جز شکست و تن دادن به مسیرهای تکراری روسای جمهور پیشین دستاورد دیگری نداشته است.

بحران چینی

 تحلیلی در سی ان ان در ارتباط با نبرد تجاری چین با آمریکا نشان می‌دهد که ایالات متحده در حال جنگ با بزرگترین طلبکار خود است.ترامپ در حالی سعی در تحت فشار قرار دادن دولت چین با افزایش تعرفه‌ها دارد که بیش از هر زمان دیگری در سال‌های آتی به چینی‌ها نیاز دارد. 

چینی‌ها بزرگترین میزان اوراق خزانه‌ی دولت آمریکا را در اختیار دارند. در واقع همان بدهی‌هایی که دولت آمریکا در قالب اوراق قرضه در مواقعی که به پول نیاز دارد، می‌فروشد تا به پول دست یابد. میزان دارایی چینی‌ها از این نوع اوراق قرضه دولت آمریکا سال پیش به میزان ۱۳ درصد افزایش یافت تا به رقم ۱۱۸۰ میلیارد دلار برسد.این در حالی است که دولت آمریکا باز هم قصد تامین مالی از طریق به فروش رساندن اوراق قرضه را دارد. برنامه ی کاهش مالیات توسط حزب جمهوری خواه و قرارداد بودجه‌ی فدرال نیاز به تامین مالی جدید را بیشتر می‌کنند. بر اساس تخمین کمیته تخصیص بودجه‌ی فدرال آمریکا، میزان کسری بودجه تا ۱۰۰۰ میلیارد دلار افزایش در سال آینده را تجربه خواهد کرد. 

در هر صورت افراد یا شرکت هایی باید تمام این بدهی‌ها را بخرند. اما اگر تقاضای کافی برای این اوراق بدهی نباشد چه می‌شود؟ در آن صورت دولت آمریکا باید نرخ سود این اوراق خزانه را افزایش دهد تا خرید این اوراق برای سرمایه‌گذاران جذاب‌تر جلوه کند و از آن جایی که انواع دیگر روش‌های بدهی از قبیل وام مسکن،‌از نرخ اوراق خزانه دولتی پیروی می‌کنند و در نهایت تمام این فعل و انفعالات باعث افزایش هزینه‌ی تامین مالی برای افراد و کسب و کارها خواهد شد. 

اما سوالی که پیش می‌آید این است که چرا چینی‌ها این حجم سرسام‌آور از اوراق بدهی دولت آمریکا را خریداری می‌کنند؟ دلیل اصلی آن وجود اختلاف در تراز تجاری دو قدرت اول اقتصادی دنیا به نفع چینی‌هاست. چینی‌ها کالا های خود را به آمریکا صادر می‌کنند و در مقابل آمریکایی ها نیز دلار خود را به چین صادر می‌کنند! چینی‌ها هم باید با دلارهای کسب شده کاری بکنند.

گای لِبَس، استراتژیست موسسه مدیریت سرمایه جانی می‌گوید که تنها راه کاهش خرید اوراق بدهی دولت آمریکا توسط چینی‌ها این است که دولت آمریکا تراز تجاری منفی خود با چینی‌ها را به سمت صفر شدن سوق دهد.

ماه پیش پس از انتشار گزارشی در بلومبرگ مبنی بر کاهش علاقه‌ی چینی‌ها به اوراق بدهی دولت آمریکا، بازار اوراق بدهی آمریکایی دچار افت شد. گزارشی که برخی آن را هشدار خاموش چینی‌ها به آمریکایی‌ها قلمداد کردند.

اگر دولت ترامپ به هدف خود مبنی بر کاهش شدید تراز تجاری نا متوازن میان دو کشور دست یابد، خبر بد برای او این خواهد بود که چینی‌ها دلار کمتری برای خرید اوراق بدهی دولت آمریکا خواهند داشت. به بیان دیگر اگر ترامپ آنچه را که قول داده عملی کند، زنگ خطر در بازار اوراق بدهی به صدا در خواهد آمد و در نهایت هزینه تامین مالی یا قرض کردن افزایش خواهد یافت.

اما اگر اختلاف تراز تجاری دو کشور در سطح فعلی بماند و یا حتی به مانند سال قبل بیشتر شود، کارشناسان بر این باور هستند که چینی‌ها ممکن است تمایل لازم برای خرید تمام اوراق بدهی جدید آمریکایی‌ها را نداشته باشند.

برخی پیش‌بینی‌ها می‌گویند که میزان اوراق بدهی‌ دولت آمریکا برای فروش تا پایان سال بعد دو برابر خواهد شد و دلیل این امر را کسری بودجه‌ی فزاینده دولت می‌دانند و در این صورت دولت آمریکا برای فروش اوراق بدهی خود با سختی زیادی دست به گریبان خواهد بود.

 کاخ سفید با رویکرد مقابله با بحران چینی دست به هرگونه عملی زده و در تازه‎‌ترین اقدام؛ برای اولین بار پرونده شرکت هوآوی را با جنگ تجاری آمریکا با  چین در هم ادغام کرده است .ترامپ معتقد است که:" شرکت هوآوی بسیار خطرناک است... زمانی که از نقطه نظر امنیتی یا نظامی به فعالیت های شرکت هوآوی نگاه می کنید، به خطرناک بودن این شرکت پی می برید."

رییس جمهور آمریکا همچنین برای همراه نمودن کشاورزان آمریکایی در انتخابات 2020  ریاست جمهوری از هم‌اکنون وعده های مالی داده است.اما در صورت افزایش تعرفه‌ها در مقابل چین ،کشاورزی آمریکا تحت تأثیر لطمات جبران ناپذیری قرار خواهد گرفت.به گفته نیوزویک کشاورزان آمریکایی که تحت تاثیر جنگ تجاری دونالد ترامپ با چین قرار گرفته اند ، کمک 16 میلیارد دلاری ترامپ را رد کردند.

ترامپ در هفته گذشته از کمک 16 میلیارد دلاری به کشاورزانی خبر داد که تحت تأثیر جنگ تجاری کنونی با چین قرار گرفته اند،  اما برخی از گروه های بزرگ فعال در بخش کشاورزی اعلام کردند ، این کمک ها کافی نیست و سبب کمک به حل بحران کنونی نخواهد شد.

خروج از بحران با تجارت کثیف

 ترامپ به مانند سایر روسای جمهور آمریکا برای برون‌رفت از بحران تقابل اقتصادی با چین و کسری سنگین تراز تجاری به فروش سلاح روی آورده است.بر اساس آمارهای برنامه «نظارت بر کمک امنیتی» در مرکز سیاست گذاری بین المللی ایالات متحده، از آغاز درگیری های یمن در ماه مارس سال 2015 تاکنون ایالات متحده بیش از 68 میلیارد دلار تسلیحات به دو کشور عربستان و امارات فروخته است.

استدلال ترامپ برای ادامه تجارت اسلحه، حفظ مشاغل مربوطه در این صنعت است. او مدعی شده که فروش سلاح به عربستان شمار مشاغل در این صنعت را از حدود 40 هزار به یک میلیون تغییر داده است. اما تحلیل ها نشان می دهند که شمار مشاغل مربوطه خیلی کمتر از ادعای رئیس جمهور آمریکا است.

دولت ترامپ طی روزهای گذشته به کمیته های کنگره اطلاع داده که 22 توافق فروش تسلیحات به عربستان، امارات و اردن را اجرا خواهد کرد و به این ترتیب با دور زدن سنت دیرینه بررسی چنین توافقاتی در کنگره موجب خشم نمایندگان آمریکایی شده است.

این تسلیحات شامل مهمات هدایت شونده ساخت شرکت رایتون، پشتیبانی هواپیمای اف 15 شرکت بوئینگ و موشک های ضد تانک جاولین خواهد بود که توسط دو شرکت رایتون و لاکهید مارتین ساخته شده اند.

همچنین مایک پمپئو صدور فرمان فروش اضطراری تسلیحات به ارزش 8.1 میلیارد دلار به اردن ، امارات و عربستان را اعلام کرد.

نتیجه‌گیری

در نتیجه عدم مهار بحران چینی در اقتصاد آمریکا خشم جمهوریخواهان از پیامدهای جنگ تجاری ترامپ با پکن ابعاد جدیدی یافته است.در تازه‌ترین اظهارنظرها سناتور جمهوریخواه ران جانسون بیان داشته که:" اقتصاد در اینجا بیشتر و بیشتر به اقتصاد به سبک شوروی تبدیل می شود. مدیران اقتصادی تصمیم می گیرند که چه کسی باید معافیت دریافت کند. من به شدت خشمگین هستم. اوضاع جدی است."همچنین سناتور جمهوریخواه جان تون در اظهار نظری مشابه معتقد است که:" از مالیات دهندگان خواسته می شود تا پول های خود را به کشاورزان دهند به جای آن که یک سیاست تجاری اتخاذ شود که در واقع سبب گشایش و گسترش بیش از پیش بازارها می شود. این چیزی نیست که کسی از آن استقبال کند. "اما مهم‌ترین بیان وضعیت فعلی اقتصاد آمریکا را ایلهان عمر عضو دموکرات مجلس نمایندگان تشریح می‌کند که دامنه‌ای از یک جنگ اقتصادی شکننده در مقابل چین و روی آوردن به تجارت سلاح برای جبران کسری درآمدها در این کشور است.

" باید متوجه شویم که سیاست داخلی و‌ سیاست خارجی آمریکا یکی است. تا وقتی که بیش‌‌ از 50 در صد بودجه کشور صرف قراردادهای پنتاگون و جنگ بی‌پایان می‌شود، نمی‌توانیم در اقتصاد، نظام بهداشتی، مقابله با تغییرات اقلیمی و نظام آموزشی سرمایه ‌گذاری کنیم."(ایلهان عمر)

نویسنده: حسین درجانی