ارمغانی راهگشا از دوران دفاع مقدس

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز کرمان؛ دفاع مقدس، دوره ای بزرگ و تاثیرگذار در تاریخ ایران زمین است که منشا تحولات عظیم اجتماعی، فرهنگی و نظامی در کشورمان شد و تجارب ارزنده این دوره هشت ساله، به عنوان پشتوانه ای مستحکم، راهگشای کشور در عبور از مشکلات و گذرگاههای سخت در دهه های بعدی شد.
یکی از تجارب گرانسنگ دوران دفاع مقدس، نقش مردم در کمک به حل مشکلات کشور و عبور از بحرانها بود. در آن دوره؛ بسیج مردمی نه فقط در بعد نظامی و تدافعی که در بخش پشتیبانی از جبهه ها هم به کمک آمد و نقشی انکار ناپذیر در برهم زدن معادلات جنگی دشمنان ایفا کرد. دشمنان که 31شهریور سال1359 به کشور عزیزمان حمله ور شدند تا به خیال خام خود چند روزه کشور را تصرف کرده و نهال نوپای انقلاب اسلامی ایران را بخشکانند؛ با سد مستحکمی به نام ملت روبرو شدند که به هیچ دشمن و بدخواهی اجازه دست درازی به خاک ایران عزیز را نمی داد. آن روزها نام و نان و مقام؛ بهایی نداشت و آنچه میدان دار بود غیرت و شجاعت و حضور بود. خاکریزها بوی خون مردانی می داد که سر به سر تن به شهادت می دادند اما خاک میهن را از دستبرد دشمن حفظ میکردند .
در جنگ تحمیلی، که نبردی نابرابر بین دنیای استکبار و استعمار با یک کشور انقلابی بود؛ وقتی همه کفر، ایران انقلابی را محاصره کرد بزرگترین سرمایه کشور به میدان آمد و آن زمان بود که ورق برگشت. حضور مردم، تنها شاخصه ای بود که دشمن، آن را در معادلات خود محاسبه نکرده بود و همین حضور، همه معادلات دشمن را به هم ریخت و او را به شکست کشاند.
تشکیل "ستادهای مردمی حمایت از جبهه ها" اولین اقدام و در واقع بزرگترین کار مردم در اغاز جنگ تحمیلی بود. تشکیل مراکزی مردمی برای حمایت از رزمندگان در جبهه. حمایتی که حتی ستادهای رسمی و دولتی، در مقابل آن کم آورده بودند.
آقای ابوسعیدی پیرمرد 80ساله کرمانی از بانیان ستاد کمکهای مردمی در شهر کرمان است. او می گوید در اوایل جنگ مردم به صورت خودجوش برای کمک رسانی به رزمندگان بسیج شدند، اما کسی نمی دانست که چگونه، در کجا و چه نوع کمکهایی باید انجام دهد. لذا در هر محله مکانی برای جمع آوری کمکهای مردمی تشکیل شد که در هر روز افرادی در چند ساعت آنجا حضور داشتند و هدایای مردم را دریافت می کردند، حتی در برخی خانه ها مثل منزل مرحوم آقای خوشرو این کار انجام می شد.
آقای ابوسعیدی می گوید برای شکل دهی و مدیریت این امور، اولین ستاد در سال1359 در مسجد جامع کرمان به صورت رسمی تشکیل شد و افرادی داوطلبانه بدون اینکه حقوقی بگیرند هر روز در آنجا حضور داشتند تا کمکهای مردم را جمع آوری و ارسال کنند.

وی از مردم فعال در این ستادها به عنوان آتش به اختیارهای آن زمان یاد می کند.
آقای علوی یکی دیگر از بنیانگذاران ستاد کمکهای مردمی کرمان، به ساختار این ستادها اشاره می کند و می گوید اینها زیر نظر امام جمعه، فرماندار، سپاه و جهاد سازندگی به فعالیت خود ادامه می دادند و مسئولان ستاد هر دو ماه به جبهه می رفتند و نیازسنجی می کردند و در برگشت به مردم اعلام می شد که چه نوع خدماتی مورد نیاز است.
او می گوید ساختار ستاد بسیار ساده اما چابک بود و کمکهای مردمی تاثیرات زیادی در روحیه رزمندگان داشت و با اینکه وضعیت شدید جنگی در کشور حاکم بود و اوضاع اقتصاد مردم هم تعریفی نداشت اما مردم رزمندگان را فراموش نمی کردند و در حمایت از فرزندان رزمنده خود کارهایی می کردند کارستان.
آقای ابراهیمی از فعالان ستادهای مردمی در رفسنجان هم میگوید در زمان جنگ، مردم اگر یک نان هم در سفره داشتند نیمی از آن را به جبهه می فرستادند و هرکس هر کاری را که در توان داشت انجام می داد بدون اینکه درنگی کند و بگوید چرا من؟ حتی اگر این کار اسپند دود کردن در مسیر اعزام رزمندگان بود. او می افزاید اگر عده ای به عنوان رزمنده از جان خود مایه گذاشتند عده ای دیگر به عنوان پشتیبان کننده از مال خود گذشتند و می شود گفت: که اکثر مردم ایران به نوعی در مراتب مختلف در این جهاد مقدس مشارکت داشتند.
توزیع باور نکردنی ستادهای مردمی در سطح کشور، یکی از ویژگیهای بسیج مردمی ایران در دوران دفاع مقدس بود. اقای حسینی از اعضای ستاد پشتیبانی جنگ در سیرجان میگوید خط امدادرسانی بزرگی که در دوران دفاع مقدس در کشور تشکیل شده بود تنها در شهرها به چشم نمی خورد بلکه روستاهای دورافتاده و حتی عشایر با تمام وجود پای کار بودند تا مبادا کمبودی احساس شود.
آقای صدفی یکی دیگر از اعضای این ستادها می گوید : از شانه سر تا بند پوتین نیروها در استان توسط مردم جمع آوری می شد حتی برای اینکه در جبهه غذای گرم به دست نیروها برسد ما چند آشپزخانه برای لشکر ثارا... ایجاد کردیم که آشپزهای انها هم افتخاری به آنجا می رفتند وکار اشپزی را برعهده می گرفتند. او اضافه می کند از روستاهای اطراف هر ماه محصولات عشایری و حتی دام زنده برای ستاد می آمد که ما هر چند روز یکبار با چند کامیون کمکها را ارسال می کردیم و جالب اینکه کامیونها هم شخصی بود و رانندگان هیچ وجهی از ما نمی گرفتند.
آقای شکرشکن از قنادهای قدیمی بازار هم به یاد می آورد که به مناسبت اعیاد مختلف، صنف شیرینی فروشان استان جعبه های شیرینی بسیاری آماده می کردند تا به جبهه ارسال شود و دهان رزمندگان را شیرین کند.
علاوه بر ستادهای مستقر در مساجد و محلات، ستادهای سیاری هم به صورت پراکنده وجود داشت که کمکهای مردم در مناطق کم جمعیت و روستاهای دور دست را جمع آوری می کرد. آقای مهنا مسئول یکی از این ستاد های سیار بود که هر روز چند ساعتی به محلات و روستاهای کم جمعیت می رفت و کمک های مردم را جمع اوری می کرد.
او می گوید: یادم هست در حدود چهار ماه 12حلقه طلای نامزدی یا انگشتر را زوجهای جوان به ما دادند و می گفتند تنها دارایی ما همین هست و می خواستند که ان را هزینه جبهه کنند و یا اینکه دانش اموزانی که تا ماشین ما را می دیدند به سرعت قلکهای خوشان را می اوردند وبه ما می دادند و از این نوع مصادیق بسیار است که ما در ان روزها به چشم می دیدیم .

و اما زنان هم بخش عمده ای از ساختار ستادهای مردمی حمایت از جبهه ها را تشکیل می دادند. در ستادهای مردمی حمایت از جبهه ها؛ بانوان مومنه و انقلابی بسیاری بودند که داوطلبانه اکثر وقت خود را برای دوخت لباس، تهیه تنقلات و پخت مربا می گذاشتند و انواع عرقیجات، گلاب و آبلیمو را با وسایل سنتی اولیه تهیه میکردند و به جبهه می فرستادند.
گرچه همه زنان استان کرمان، در تاریخ دفاع مقدس، نامی به یاد ماندنی از حضور خود را ثبت کردند اما زنان روستای شهیدپرور خانوک در شهرستان زرند، این توفیق را یافتند که جهادشان بیشتر از بقیه به چشم آید و حضورشان الهام بخش نسل های بعدی دختران و زنان دیار کریمان شود. زنان این روستا ستادی ویژه پخت نان تشکیل داده بودند که بعدها به نام گردان نانوایان معروف شد. نامی که حاج قاسم سلیمانی فرمانده وقت لشکر 41 ثارالله به این بانوان مجاهد داده بود. مرحومه خانم زهرا اسدی معروف به چریک پیر، محور فعالیتهای این ستاد بود. کار این بانوان پخت نان تازه و خشک برای جبهه ها بود که هر روز در دو نوبت پخت می کردند و هفته ای 3تن نان به جبهه ارسال می شد. دختر مرحومه اسدی که اکنون جا پای مادر گذاشته است میگوید در زمان جنگ، آرد مورد نیاز گردان نانوایان را مردم خانوک و روستاهای اطراف، داوطلبانه تهیه می کردند و تا حدود 90زن در پخت نانها مشارکت داشتند. او می گوید اکنون هم این روحیه وجود دارد و هرگاه در گوشه ای از کشور مردم به علت بحرانی نظیر سیل یا زلزله نیازمند دریافت کمکهای فوری شوند اعضای گردان نانوایان باز گردهم جمع میشوند و با آردهای اهدایی مردم خیر، نان تهیه و ارسال می کنند. آنها هر سال در ایام اربعین هم نقشی پررنگ در تهیه نان برای پذیرایی از زائران مرقد سیدالشهدا (ع) دارند.
ستادهای مردمی و گردان نانوایان تنها یکی از هزاران تجربه ارزشمند دوران دفاع مقدس است که با گذشت بیش از سه دهه از پایان جنگ، هنوز هم یاری گر کشور در عرصه های سخت و بحرانی است. هزاران تشکل و گروه مردمی در دوران بعد از دفاع مقدس، بارها در صحنه های خطر و نیاز، به کمک انقلاب و کشور شتافته اند و گره های بسیاری را باز کرده اند و اینها همه موید نقش بی بدیل مردم در حمایت از تمامیت ارضی کشور و حفظ آرمانها و ارزشهای انقلابی و اسلامی است. براین اساس است که با قاطعیت میتوان گفت حفظ ایران اسلامی، هنوز هم تا حد زیادی مرهون دوران دفاع مقدس است.