‌زندان التوبه؛ سیاهچال جیش الاسلام

   ‌زندان التوبه، سیاهچالی است که گروه تروریستی جیش الاسلام در شهر دوما نزدیکی دمشق بر پا کرده بود.
   التوبه که در بزرگترین شهر غوطه شرقی قرار دارد یاداور شکنجه هزاران شهروند نظامی و غیر نظامی است.
   یک زندان مخوف در زیر زمین مرکز تحقیقات کشاورزی دوما قرار دارد که پیش از جنگ بزرگترین مرکز پژوهشی زراعی غرب آسیا تلقی می‌شد.
   ده‌ها سلول انفرادی یک در ۱/۵ متری هم در آن قرار دارد که گفته می‌شود تا سه نفر ایستاده در آن نگهداری می‌شدند. هر رشته سلول دو سوی یک دالان تنگ و تاریک فقط یک دستشویی دارد که از دیگر بخش‌ها جداست. این مجموعه فاقد پنجره است.
   گروه تروریستی جیش الاسلام هر از چند گاهی اسیران را در قفس‌هایی روی خودرو قرار می‌داد و با گرداندن در شهر دوما و انتشار تصاویر آن، موجب دلهره در افکار عمومی می‌شد.
   این زندان از طریق تونل‌های زیر زمینی قابل تردد با خودرو به دیگر نواحی شهر و مقر‌های گروه تروریستی جیش الاسلام راه داشته است.
   اطلاعات حکایت از آن دارد که بیش از سه هزار و ۵۰۰ نفر در مجموعه زندان التوبه نگهداری می‌شدند.
   نوشته‌های روی دیوار سلول‌ها بیانگر آنست که شماری از اعضای متمرد این گروه و سایر گروه‌های تکفیری تروریستی هم در ان زندانی بوده اند.
   دلنوشته‌های غم انگیزی که روایتگر سرنوشت نامعلوم، اوج استیصال زندانیان و به یغما رفتن انسانیت است.
  تروریست‌ها، زندان‌های دیگری هم در دوما داشتند که مشهور‌ترین ان علاوه بر التوبه، الکهف، الباطون و سفینه النساء است.
  زندان الباطون که در منطقه کشتزار‌های دوما قرار دارد برای مجازات نظامی داخل گروه تروریستی جیش الاسلام یا اسیرای نظامی از دیگر گروه‌های مسلح اختصاص داشت.
   زنان نیز با توجه به اتهامات مختلفی که داشتند به زندان السفنه منتقل می‌شدند این زنان پس از مدتی به زندان البوق منتقل می‌شوند.
   این زندان نیز مجموعه‌ای از اتاق‌ها و سلول‌های انفرادی است که تعداد آن به حدود ۵۰ سلول می‌رسد.
   آن سوی تونل پیشرفته‌ای که به این زندان‌های قرون وسطایی ختم می‌شود به استودیوی نمایش کلاه سفید‌ها راه دارد که در آن با صحنه سازی، دولت دمشق را متهم به استفاده از سلاح شیمیایی در غوطه شرقی کردند. کلاه سفید‌هایی که ماه‌ها ستاره شبکه‌های خبری تلویزیونی غربی بودند.
   تکفیر، ترور، شکنجه، زندان، تونل، قتل، ناامنی، استودیو، مواد شیمیایی، جیش الاسلام، کلاه سفید و ... همه به اتاق فرمان مشترک شرارت غربی، عربی و عبری. می‌رسد. موضوع روشنی که البته اثباتش برای افکار عمومی دشوار‌تر از ساخت شبکه تونل‌های پیشرفته زیر زمینی دوما است.

حسن عابدینی کارشناس ارشد مسائل سیاسی